
Kpergian ku dri kampung halman ku,..meningglkan luka yg sngat mendalam..karna sushnya mndaptkn pkrjaa,ya trpksa dri pd tdk mndptkn perjaan.walaupn jauh dari orng tua,saudara,sahabt dkt,bhkan smpai2 cw idamanku sndiri..ya..hrs gmana lagi,mgkn ini tlh menjdi guratan takdr khdupan ku.. wlau pun trasa sakit yg k rasakan,tapi tetap aku hrs prgi, demi masa depanku,dan arah tujuan hidupku ke depan d masa yg akn datng.walaupun hars meninggalkan dia dri hadapan ku ini,rasa rndu,rasa kangen pasti ada,tapi hnya bsa membyangi dia aja..wlaupun dia tdk ingn brpisah dngan ku,apa lagi sampai jauh2 sprti ni..malahan sampai menyebrangi lautan pula..aku pasrah menrima smua ini, menerima kenyataan dan nasib ku ini..biar ..lepaskan saja,bebskan saja dari fikranku..wlaupn d dalam isi hati ku terasa brat.. mngkn smua yg tlah k brkan kpadanya tdk akan jd kehidupan..dan apa2 yg k inginkan tuk mendaptkan dia takan menjadi kenyataan.biarlah ku jalani smua ni,akan ku hadapi k hdupan ku,walau tanpa dia d sampingku slamanya. lepaskan,relakan.biarlah waktu yang akan menghapus jejak mu...
Tidak ada komentar:
Posting Komentar